Ik zie je vechten tegen draken.
Ik zie je strijden met wat is.
Ik zie de triggers die je raken.
Ik zie de pijn, de pijn om wat je mist.
Ik zie de drank en drugs in je lijf.
Ik zie de roes waarin je vlucht.
Ik zie je moeite om te blijven.
Ik zie de striemen, de striemen op je rug.
Blijkbaar is er nog
een deel van mij gevangen
in verlangen
naar iemand die mij ziet.
En ik zie je, ja,
zo goed als ik je zien kan.
Maar zo goed als jij dat kan,
helaas, dat kan ik niet.
Ik zie je min of meer bevroren,
alleenzaam in je grot.
Ik zie je hoop en moed verloren.
Ik zie je hart, je hart, je hart op slot.
Ik zie je staren in het donker
als een blinde in de nacht.
Ik zie je lijden aan het leven.
Ik zie je destructieve kracht.
Blijkbaar is er nog
een deel van mij gevangen
in verlangen
naar iemand die mij ziet.
En ik zie je, ja,
zo goed als ik je zien kan.
Maar zo goed als jij dat kan,
helaas, dat kan ik niet.
En ik weet dat
het onmogelijk lijkt
in het donker
licht te zien.
Maar als jij
je ogen dicht doet
lukt het jou
dan heel misschien?
Om net als in je slaap
te reizen langs de sterren?
Ergens in de verte
een puntje licht te zien?
[muzikaal intermezzo]
Ik zie de liefde in je leven.
Ik zie je constructieve kracht.
Ik zie je kijken in het donker.
Ik zie je ziende, ziende in de nacht.
Ik zie het ijs in jou ontdooien.
Ik zie je met een open hart.
Ik zie je stappen uit je kooi.
Ik zie je hoopvol aan een nieuwe start.
Ik zie je met een heldere geest.
oog in oog met het beest,
in vrede met de oorlog
waarin je ooit eens bent geweest.
© Arjan Verschuur, 6 – 10 januari 2022.