Ik hoor je steeds zeggen: “Sorry. Het spijt me.
Neem me niet kwalijk. Excuses. Mijn schuld.”
Je put jezelf uit met jezelf te verwijten
In een boetekleed ga je gehuld

Je denkt dat je slecht bent, maakt jezelf kleiner
Kopje bij kopje, steeds dieper gebukt
Zelfs andermans fouten neem jij op je schouders
Als een ezel met een juk

Ik heb je te weinig vertrouwen gegeven
Een tik op je vingers, te veel en te vaak
Nu sta je hier voor me: bang om te leven
Je hunkert naar liefde, verwacht een pak slaag

Weet mijn kind
Het lag niet aan jou
Maar aan mij, die niet voelen wou
Ik was bang voor de angst
Woede, verdriet
Die jij me liet zien
Die jij me laat zien

Ik hoor je steeds zeggen: “Sorry. Het spijt me.
Neem me niet kwalijk. Excuses. Mijn fout.”
Je put jezelf uit met jezelf te verwijten
Onbedoeld strooi je mijn wonden vol zout

Ik heb je geschopt en ik heb je geslagen
Ik heb je vervloekt, o, wat haatte ik jou
Het is onvoorstelbaar wat jij kunt verdragen
Je lijkt wel een hond, zo grenzeloos trouw

Weet mijn kind
Het lag niet aan jou
Maar aan mij, die niet voelen wou
Ik was bang voor de angst
Woede, verdriet
Die jij me liet zien
Die jij me laat zien

Wat ik jou aandeed is niet te vergeven
Je moet me wel haten
Nee, kijk me niet aan
Zou je me alsjeblieft willen vergeven?
God vergeef me!
Wat heb ik gedaan?

© Arjan Verschuur, februari – maart 2011.

CD Leef je droom! (2011)