Voor Marco Vermeer

Ik heb mijn leven lang gevaren
MIjn boot dat was mijn huis
Op de wilde woeste baren
Voelde ik mij thuis
Maar nu is de tijd gekomen
Ik hecht er echt niet aan
Om mijn bootje te verkopen
Aan wal te gaan

Nooit meer dat gedobber
Nooit meer moederziel alleen
Nooit meer dat getob
Van ach, waar vaar ik heen
Geen bui meer te verwensen
Nooit meer hozen als het giet
Als het begint te plenzen
Dan deert mij dat mooi niet

Het is beter zo
Het is beter zo
Ik had dit al veel eerder moeten doen
Straks sta ik op het strand
Met een hengel in mijn hand
Te dobberen aan de waterkant

Nooit meer de gevaren
De blaren op je hand
De zeewind in je haren
Voel je ook op het strand
Krabben, schuren, zweten
Nooit meer dat gezwoeg
Ik kan het straks vergeten
Van ’s avonds laat tot ’s morgensvroeg

Het is beter zo
Het is beter zo
Ik had dit al veel eerder moeten doen
Straks sta ik op het strand
Met een hengel in mijn hand
Te dobberen aan de waterkant

Elke keer als ik ga varen
Dan denk ik aan mijn pa
Die me leerde varen
Als kind, dus ga maar na
Hij heeft me leren roeien
Met de riemen die ik heb
Maar wat als je geen riem meer hebt …
Dat heeft ’ie nooit gezegd

…

Straks sta ik aan de kant

© Arjan Verschuur, 2009.

CD Leef je droom! (2011)